Ο σφικτηριακός μηχανισμός, η αποθηκευτική ικανότητα της κύστης, ο μηχανισμός υποστήριξης του πυελικού εδάφους και ο νευρολογικός έλεγχος της κύστης αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες εγκράτειας των ούρων.

Ο σφικτηριακός μηχανισμός στηρίζεται στην επάρκεια του σφικτήρα της ουρήθρας που καταλαμβάνει το μέσο τμήμα της ουρήθρας και καθορίζει το μυϊκό της τόνο κατά την ηρεμία. Ο σφικτήρας διαιρείται σε δύο μέρη, τον έσω και τον έξω. Ο έσω σφικτήρας περιέχει κυρίως ίνες βραδείας σύσπασης, ικανές να συσπώνται για μεγάλο χρονικό διάστημα και να συνεισφέρουν στην εγκράτεια ούρων κατά την ηρεμία. Ο έξω σφικτήρας περιέχει γραμμωτές ίνες του ανελκτήρα του ορθού μέσω των οποίων διέρχεται η ουρήθρα. Η αδυναμία αυτού του μηχανισμού σημαίνει ότι ο σφικτήρας δεν μπορεί να συσπαστεί και να παράγει αρκετή πίεση σύγκλεισης της ουρήθρας για να παραμείνει κλειστή και να διατηρηθούν τα ούρα εντός της κύστης

Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ουροδόχος κύστη έχει την ικανότητα να διατείνεται χωρίς ιδιαίτερη αύξηση της ενδοκυστικής πίεσης. Αυτό οφείλεται στην δυνατότητα των λείων μυϊκών ινών των τοιχωμάτων της κύστης να διατηρούν σταθερή τάση σε μεγάλες διατατικές πιέσεις.

Επίσης, η ορθή πλήρωση της κύστης προϋποθέτει την ακεραιότητα του νευρικού συστήματος. Οποιαδήποτε βλάβη στο ιερό πλέγμα, τους υποδοχείς που βρίσκονται στο τοίχωμα της κύστης ή των νευρικών οδών προς τον εγκέφαλο προκαλεί δυσλειτουργία του μηχανισμού εγκράτειας

Το πυελικό έδαφος προσφέρει παθητική και ενεργητική υποστήριξη της ουρήθρας. Οι σύνδεσμοι της πυελικής περιτονίας παρέχουν παθητική υποστήριξη της ουρήθρας και του αυχένα της κύστεως. Ο ανελκτήρας μυς με την εκούσια ή αντανακλαστική σύσπαση προκαλεί ανύψωση της ουρήθρας και του αυχένα της κύστης καθώς και ανύψωση του σώματος του περινέου (ενεργητική στήριξη). Στην ενεργητική στήριξη συμβάλλει και ο ουρηθρο-κολπικός σφικτήρας ο οποίος στην αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης βοηθά στην σύγκληση της ουρήθρας