Τενοντίτιδα
Είναι η φλεγμονή που προκαλείται από επαναλαμβανόμενη χρήση των αντίστοιχων μυών. Οι τενοντίτιδες είναι συχνές σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η υπερβολική τάση μπορεί να προκαλέσει σκλήρυνση στην επιφάνεια του τένοντα ή των ελύτρων του. Όταν συνυπάρχει φλεγονή στα έλυτρα λέγεται τενοντοελυτρίτιδα. Συχνότερα τενοντοελυτρίτιδες παρουσιάζουν οι καμπτήρες των δακτύλων της άκρας χειρός. Τενοντίτιδες πολύ συνηθισμένες είναι στην περιοχή του αγκώνα, γνωστές ως έξω και έσω επικονδυλίτιδα.
Τα κοινά προβλήματα της τενοντίτιδας είναι:
- Πόνος κατά την κίνηση του μυ ή των γύρω μυών που προκαλούν ολίσθηση του τένοντα μέσα στο έλυτρο
- Ευαισθησία στην ψηλάφηση
- Οίδημα
- Μυϊκή αδυναμία
- Μειωμένη ελαστικότητα του μυ
- Περιορισμός ενεργητικού εύρους κίνησης
Η τενοντίτιδα αντιμετωπίζεται συντηρητικά
Στόχος της θεραπείας είναι:
- Μείωση του πόνου και του οιδήματος. Ακινητοποίηση με επίδεσμο και χρήση φυσικοθεραπευτικών μέσων για γρήγορη υποχώρηση της φλεγμονής
- Παθητική κινητοποίηση των εμπλεκόμενων αρθρώσεων για διατήρηση εύρους κίνησης
- Μυϊκές συσπάσεις και ασκήσεις υποβοηθούμενες για διατήρηση της μυϊκής ακεραιότητας
- Βαθμιαία ασκήσεις ενδυνάμωσης
- Διατατικές ασκήσεις για αύξηση της ελαστικότητας του μυ
- Kisner Carolyn, Lynn Allen. Θεραπευτικέςασκησείς. Ιατρικες εκδόσειε Σιώκης 2003
- Π.ΠΣυμεωνίδης. Ορθοπαιδική. University studio press. 1996
- Almekinders LC, Temple JD. Etiology, diagnosis, and treatment of tendonitis: an analysis of the literature.Medicine and Science in Sports and Exercise, 01 Aug 1998, 30(8):1183-1190