Παιδί

HomeΠΑΙΔΙΟρθοπρωκτικές Ανωμαλίες

Ορθοπρωκτικές Ανωμαλίες - Ατρησία Πρωκτού

Οι ορθοπρωκτικές ανωμαλίες (ΟΑ), γνωστές και ως ατρησία πρωκτού, είναι συγγενείς ανωμαλίες της ορθοπρωκτικής περιοχής. Το ορθό και η περιοχή του πρωκτού δεν αναπτύσσονται σωστά, με αποτέλεσμα το ορθό να εκβάλει σε διαφορετική θέση, όπως είναι το περίνεο, την ουροδόχο κύστη, την ουρήθρα και τον κόλπο. Παράλληλα μπορεί να συνυπάρχουν συνοδές παθήσεις από το ουρογεννητικό σύστημα και το νευρομυϊκό σύστημα.

Οι ορθοπρωκτικές ανωμαλίες κατατάσσονται με βάση την περιοχή εκβολής του ορθού και το φύλο του παιδιού

Στα αγόρια συναντάμε τις εξής περιπτώσεις:

  • Ορθοπερινεϊκό συρίγγιο
  • Ορθοουρηθρικό συρίγγιο
  • Ορθοπροστατικό συρίγγιο
  • Ορθοκυστικό συρίγγιο
  • Στένωση πρωκτού

Στα κορίτσια συναντάμε τις εξής περιπτώσεις

  • Ορθοπερινεϊκό συρίγγιο
  • Ορθοπροδρομικό συρίγγιο
  • Ορθοκολπικό
  • Χωρίς συρίγγιο
  • Κλοάκη
  • Στένωση

Δεν υπάρχει γνωστή αιτία. Έχουν ενοχοποιηθεί ορισμένοι παράγοντες όπως η έκθεση της μητέρας σε τοξικό περιβάλλον, ο υψηλός πυρετός κατά την κύηση, η παχυσαρκία, το κάπνισμα και γεννετικοί παράγοντες.

Μετά την χειρουργική αποκατάσταση των ορθοπρωκτικών ανωμαλιών, ένα ποσοστό των παιδιών αυτών θα παρουσιάζει ακράτεια κοπράνων. Συνήθως συνυπάρχουν διαταραχές στην ούρηση

Ο φυσικοθεραπευτής πυελικού εδάφους στοχεύει στην:

  1. Εκπαίδευση των μυών του πυελικού εδάφους
  2. Ενδυνάμωση των μυών του πυελικού εδάφους
  3. Ρύθμιση κενώσεων ορθού
  4. Εκπαίδευση του μηχανισμού αφόδευσης
  5. Εκπαίδευση του μηχανισμού ούρησης
  6. Τροποποίηση του τρόπου ζωής (εργονομικές αλλαγές – διατροφικές συμβουλές)

Ιδιαίτερα αποτελεσματικές μέθοδοι είναι ο ηλεκτρικός ερεθισμός, μαζί με την χρήση Biofeedback για εκπαίδευση και ενδυνάμωση

Ο απώτερος στόχος της θεραπείας είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών και των οικογενειών τους

  • M. W. Y. LeungΖB. Y. Wong. Electrical stimulation and biofeedback exercise of pelvic floor muscle for children with faecal incontinence after surgeryfor anorectal malformation. Pediatr Surg Int (2006) 22:975–978